Pod koniec 2013 roku pod tym samym tytułem opublikowaliśmy pierwszą część rozważań dotyczących mechanizmu funkcjonowania władzy politycznej w Polsce. Bez najmniejszego sarkazmu.
Pomysł, by na tej stronie prowadzić kronikę upadku okazał się mało sensowny. Przecież nie będziemy powielać codziennych wiadomości. Jednej rzeczy nie można jednak zostawić bez komentarza.
Prezydent Polski Andrzej Duda wyraził opinię o Prezydencie USA Donaldzie Trumpie: „Mogę powiedzieć z własnego doświadczenia jako prezydent Polski... Wszystko, co mi pan Trump obiecał, to zostało to dotrzymane”. Do słów tych nawiązał Donald Tusk po tym, gdy Trump w czasie wiecu wyborczego stwierdził, że nie będzie bronił państw, które nie wypełniają obowiązków wobec NATO:
„Prezydent Duda: „Prezydent Trump dotrzymuje danego słowa”. Prezydent Trump: „Będę zachęcał Rosję do atakowania państw NATO”. Może to jest właściwy temat na Radę Gabinetową, Panie Prezydencie?”
Czy ten pajac rozumie, że stoimy na skraju III wojny światowej? Będzie nadal pajacował jak chuligan na podwórku?
Bez wątpienia symbolem arogancji PiS, która przyczyniła się do przegranej całego obozu politycznego jest Marszałek Terlecki. W tym kontekście jego powyborcze refleksje są szczególnie przygnębiające. Całkowity brak zdolności do samokrytycyzmu. „Młodzi potraktowali wybory jak imprezę, ubaw po pachy, teraz jedni prędzej, a drudzy wolniej, ale zaczną dorastać”. I co? Nawrócą się na pisowską wersję arogancji?